در فتنه ها ، چونان شتر دوساله باش ، نه پشتی دارد که سواری دهد ، و نه پستانی تا او را بدوشند .حضرت علی (ع)
در فتنه ها ، چونان شتر دوساله باش ، نه پشتی دارد که سواری دهد ، و نه پستانی تا او را بدوشند .حضرت علی (ع)
مورّخین علّت
انتقال امام هادى امام علی النقی (علیه السلام ) از مدینه به شهر سامرا را چنین نقل مى کنند:
عبداللّه بن محمّد (از طرف دستگاه طاغوتى بنى عبّاس ) سرپرست جنگ و عهده دار نماز
در مدینه بود، در مورد امام علی النقی (علیه السلام ) نزد متوکّل عبّاسى (دهمین خلیفه
عبّاسى ) سعایت و بدگویى کرد و تعمّد داشت که آن حضرت را بیازارد.
امام علی النقی
(علیه السلام ) از سعایت و بدگوییهاى او نزد متوکّل آگاه شد، نامه اى به متوکّل
نوشت و در آن نامه ، آزار رسانى و دروغ بافى عبداللّه بن محمّد را متذکّر شد و
خواستار رسیدگى گردید.
وقتى که نامه به دست متوکّل افتاد، پاسخ نامه را نوشت و
در آن نامه بسیار به امام علی النقی (علیه السلام ) احترام نمود و آن حضرت را (در ظاهر
محترمانه ولى در باطن براى اجراى سیاست شوم خود) به پادگان سامرا، دعوت
کرد.
وقتى نامه متوکّل به امام علی النقی (علیه السلام ) رسید، ناگزیر آماده شد که از
مدینه به سوى سامرا کوچ کند و با یحیى بن هرثَمَه ، مدینه را به قصد سامرا ترک
نمود، وقتى که آن حضرت به سامرا رسید، متوکّل (ریاکار و سالوس ) یک روز مخفى شد و
ترتیب داد که آن حضرت به کاروانسرا که گداها در آن منزل مى گزیدند وارد گردید، آن
حضرت آن روز را در آن کاروانسرا به شب آورد سپس متوکّل ، خانه اى را در اختیار امام علی النقی (علیه السلام ) گذارد.
(به این ترتیب ، امام علی النقی (علیه السلام ) را از
مدینه به سامرا تبعید کرد و او را در یکى از خانه هاى لشکرگاه (پادگان ) تحت نظر
نگهداشت که در این صورت طبیعى است که رابطه شیعیان با امام علی النقی (علیه السلام ) قطع
شده و همه چیز در رابطه با او تحت کنترل قرار مى گیرد و سرانجام ، آن حضرت به طور
مرموزى مسموم شده و به شهادت مى رسد).
در مدّتى که امام علی النقی (علیه السلام ) در
سامرا بود، متوکّل در ظاهر به او احترام مى کرد، ولى درباطن در اندیشه
نیرنگ بود که آن را اجرا کند